Chwila
Głucha
cisza
dom
ruina
żywej
duszy nie ma
nagle
krzyk,
pisk, wrzask
szmer
i trzask
coś
słychać
desek
stos
jest
tam ktoś
chwila
czarna
postać
się
wychyla
tłumiąc
krzyk
zmiata
kurz
jestem
ja i ona
teraz
jak
przez mgłę
widzę
jej twarz
szepcze
coś
w
ręku trzyma nóż
to
koniec już
upada
mając
w oczach łzy
zostaję
sama
głucha
cisza
dom
ruina
żywej
duszy nie ma.
Jak Wam się podoba jeden z wierszy mojego autorstwa? Jak go rozumiecie?
Ogólnie nie wiem czy dobrze interpretuję, ale kojarzy się mi on z samotnością - to pierwsze skojarzenie
OdpowiedzUsuńa drugie, jak jeszcze kilka razy przeczytałam - morderczy wiersz, ktoś kogoś zabił i już nie ma... idąc dalej - jakaś utrata, może nawet i przyjaciela.
serdeczności.
mój blog, jeśli masz ochotę wpaść to: https://sikorkowyswiat.blogspot.com/
Między innymi o to chodzi, dobra interpretacja :)
UsuńJeśli potrzebujesz pomocy i potrzebujesz usług profesjonalnego szpiega i eksperta od włamań do pomocy przy włamaniach do telefonów, włamań do mediów społecznościowych, takich jak Facebook, WhatsApp, Instagram, Snapchat, odzyskaj utracone hasło, usuń niechciane treści z Internetu, szpieg i śledź każdego, naprawiaj i naprawiaj złe wyniki kredytowe, chroń się przed cyberprzestępcami, a wiele więcej możesz zrobić dla ciebie. Kontakt: certifiedhacker4real w GMAIL dot COM, aby uzyskać pomoc. Tak niezawodny
UsuńWydaje mi się, że chodzi o śmierć, ale nie jestem pewna czy rozumiem dobrze
OdpowiedzUsuńŁadne zdjęcia, pasują do klimatu wiersza
https://karik-karik.blogspot.com/
tak, dziękuję :)
UsuńPieknie napisane i daje do myślenia <3
OdpowiedzUsuńZapraszam https://ispossiblee.blogspot.com
dzięki! <3
UsuńŚwietna twórczość! Oby takich więcej :) Pozdrawiam ;)
OdpowiedzUsuńdziękuję, pozdrawiam! :D
Usuńwow jak pięknie to wszystko ujęłaś, czekam na więcej takich !
OdpowiedzUsuńdzięki, mam nadzieję, że na tym wierszu nie poprzestanę :D
UsuńWspaniały wpis :)
OdpowiedzUsuńrilseee.blogspot.com
dzięki :)
UsuńŚwietny wiersz. Zaobserwuję, żeby zobaczyć więcej takich.
OdpowiedzUsuńhttp://sar-shy.blogspot.com
Dzięki jest mi ogromnie miło! <3
UsuńPodziwiam naprawdę, świetny wiersz. :)
OdpowiedzUsuńDziękuję :)
UsuńKlimatyczny wiersz :) Też kiedyś pisałam wiersze no i chyba zacznę znowu, po przeczytaniu Twojego wiersza wspomnienia wróciły :) Dodaję Twój blog do obserwowanych i zapraszam na mój :)
OdpowiedzUsuńDziękuję bardzo! <3
UsuńHm wiersz napisany przemyślanie, nie jeden widać napisany.
OdpowiedzUsuńdzięki ;)
UsuńPrzyznam szczerze, że wiersz jest naprawdę pięknie napisany i skłonił mnie trochę do pewnych refleksji ^^ Pozdrawiam! wy-stardoll.blogspot.com
OdpowiedzUsuńDziękuję :)
UsuńPiękny wiersz :) Rozumiem go na różne sposoby :) Wydaję mi się i tak widzę oczami wyobraźni, że chodzi o przychodzącą śmierć <3
OdpowiedzUsuńdzięki, między innymi o to właśnie chodzi :)
UsuńWiersz jest bardzo ładny, jednak w interpretowaniu nigdy za dobra nie byłam :)
OdpowiedzUsuńMój blog-klik
dzięki :)
Usuńświetny klimat :)
OdpowiedzUsuńdziękuję
UsuńŚwietny i bardzo klimatyczny! Do tego piękne zdjęcia, cudownie się to wszystko komponuje
OdpowiedzUsuńhttps://japonski-rozgardiasz.blogspot.com/
dziękuję, starałam się :)
UsuńPiękny wiersz.
OdpowiedzUsuńBardzo ładny wiersz, aż sobie zapiszę. Chodzi o śmierć? ;)
OdpowiedzUsuńdziękuję, tak :)
UsuńJa nie przepadam za poezją ale nią nie gardzę.
OdpowiedzUsuńA interpretacja.
Może to coś złegoz przeszłości.
Chowasz to przed samą sobą nawet...
Możliwe...
UsuńPięknie napisane :)
OdpowiedzUsuńdzięki :)
UsuńMroczny i smutny ale piękny wiersz !
OdpowiedzUsuńdzięki!
UsuńSuper wiersz! Fajnie jest tworzyć coś co moze przetrwać lata!
OdpowiedzUsuńPozdrawiam Eva
Świetny wiersz, masz talent! ♥
OdpowiedzUsuńlondonkidx.blogspot.com
dziękuję <3
UsuńMi się kojarzy z tęsknotą ten wiersz, bardzo dobra jest jego budowa, mega mi się podoba :)
OdpowiedzUsuńhttp://live-telepathically.blogspot.com/
dzięki!
UsuńFajny wiersz do postraszenia dzieci :) I bardziej wrażliwych osób ;) Podobać się podoba, ale nie rozumiem go. Nie dlatego, że nie czaję czy coś, tylko uważam, że wiersze nie są do rozumienia i nie ma się co nad tym silić. Jedną z największych głupot jakiej uczą w szkole odnośnie wierszy jest ich interpretacja. Wiersze się czyta i napawa ich treścią a nie głowi nad nimi - wtedy tracą urok. Mi się on po prostu podoba i nie ma w tej kwestii nic co dodania :)
OdpowiedzUsuńA tak na marginesie - planujesz mieć zdjęcia z dzisiejszego krwawego księżyca?
Szanuję twoje zdanie lecz się nie zgodzę. Poezja jest to otaczający nas świat opisany przez artystę. Nie każdy lubi wiersze bo ich po prostu nie rozumie, a co za tym idzie nie ma wyobraźni by słowo pisane przełożyć na rzeczywistość. Dlatego uważasz, że uczenie interpretacji wierszy to głupota ;) Jak można napawać się treścią wiersza, gdy się go nie rozumie? Napawać się widokiem literek? Wiersze uroku nigdy nie tracą :)
UsuńA co do księżyca niestety, ale nie mam do tego odpowiedniego aparatu i nic nie dało mi się zrobić. Cieszyłam się jego widokiem bez obiektywu :)
To co mówisz ma sens, ale załóżmy, że ktoś zostanie kiedyś poproszony o zinterpretowanie mojego wiersza i nie zinterpretuje go tak jak było to w moim zamyśle. Szczerze nie wytrzymam takiej sytuacji. Bo np. pisząc o lykantropii jako podmiot liryczny mam na myśli lykantropię, a nie np. nieudane życie erotyczne i tęsknotę do drapieżnej miłości - co stwierdzi jakaś nerdowska humanistka, patrząc przez pryzmat własnych uczuć ;) I wcale nie oznacza to, że otaczają mnie wilkołaki (czyt. poezja to nie zawsze otaczający nas świat).
UsuńPodam Ci taki przykład: kiedy chrześcijanie odkryli nordyckie poematy takie jak Voluspa uznali, że wikingowie mieli bardzo podobną religię, bo wierzyli w stworzenie świata, jego koniec i życie wieczne po nim, gdzieś w nordyckim niebie. W rzeczywistości chodziło nie o coś co się zaczyna i kończy, lecz o coś co się cyklicznie powtarza - niczym pory roku w naturze. Ale odczytali to błędnie, patrząc tylko i wyłącznie przez swój pryzmat i po dziś dzień wmawiają nam taki chłam w każdej hollywoodzkiej papce o wikingach i każdej współczesnej książce przygodowej traktującej o starych ludach północy.
Dlatego nie lubię interpretacji - chyba, że dobrze znam autora i okoliczności w jakich tworzył tekst.
Lubię się napawać brzmieniem tekstu, czy w mojej głowie czy podczas czytania. Jeśli są jakieś ładnie poskładane rymy, to mogę napawać się geniuszem lub przynajmniej zasobem słownikowym autora :)
Ale jeśli ktoś zapyta mnie co miałem na myśli pisząc to i tamto, odpowiem: nie wiem, spytaj humanistę / polonistę :)
Z drugiej strony interpretacje są niebezpieczne, jeśli ktoś np. odkryje ukrytą w poemacie aluzję, która specjalnie została zaszyfrowana ;)
Szczerze interpretacji nie lubię też dlatego, bo w szkole czytałem masę pięknych wierszy, które kazano mi interpretować, najlepiej oczywiście na głos, zmuszając do odkrycia się z własnymi uczuciami przy innych ludziach. A chyba nie lubimy takich sytuacji? ;) Poza szkołą lubiłem czasem walnąć sobie Micińskiego albo E.A. Poe, których do dziś uwielbiam w przeciwieństwie do tych poetów, których intencje musiałem na siłę na głos odgadywać.
P.S. Zdjęcia księżyca mam ale niewiele warte ;)
Pozdrawiam! :)
interesting poem, I can't say that I understand everything, but it sounds nice.
OdpowiedzUsuńhttps://modaodaradosti.blogspot.com/
thanks
Usuńsmutny ten wiersz opowiada wg mnie o samotności, pięknie go napisałaś
OdpowiedzUsuńmojaszafamodnaszafa.blogspot.com
dziękuję :)
UsuńPoruszający wiersz.
OdpowiedzUsuńdziękuję
UsuńBardzo to głębokie i pozostawiające pole do przemyśleń. Widać sprawne pióro. :)
OdpowiedzUsuńkreatywnienafotografii.blogspot.com
dziękuję :)
UsuńYour poem definitely sends out an emotion. Very deep and beautiful!
OdpowiedzUsuńI just followed your lovely blog. Hope you follow back and let's stay in touch.
www.fashionradi.com
Thanks! <3
UsuńPiękne dzieło skłaniające do refleksji. Myślę, że mówi o samotności, poczuciu bezradności w pewnym stopniu.
OdpowiedzUsuńZapraszam na mojego bloga.
kaanaasia.blogspot.com
Buziaki Kanasia :*
Masz rację :)
UsuńWow! Masz talent😃
OdpowiedzUsuńPozdrawiam!
www.swiatwedlugidoli.blogspot.com
dzięki!
UsuńBardzo piękny wiersz, cała gama emocji. Jest w tym strach, poczucie samotności, może nawet zmęczenia czy niemocy. Cudowny wiersz. <3
OdpowiedzUsuńJa potrzebuje takiej ciszy ostatnio
OdpowiedzUsuńKażdy potrzebuje ;)
UsuńPiękny wiersz! Ostatnie zdjęcia mi się mega podoba!
OdpowiedzUsuńPozdrawiam, Weronika ♥
pasjeweroniki.blogspot.com