7/24/2018

GŁUCHA CISZA



Chwila

Głucha cisza
dom ruina
żywej duszy nie ma

nagle
krzyk, pisk, wrzask
szmer i trzask

coś słychać
desek stos
jest tam ktoś

chwila
czarna postać
się wychyla

tłumiąc krzyk
zmiata kurz
jestem ja i ona

teraz
jak przez mgłę
widzę jej twarz

szepcze coś
w ręku trzyma nóż
to koniec już

upada
mając w oczach łzy
zostaję sama

głucha cisza
dom ruina
żywej duszy nie ma.
Jak Wam się podoba jeden z wierszy mojego autorstwa? Jak go rozumiecie?

66 komentarzy:

  1. Ogólnie nie wiem czy dobrze interpretuję, ale kojarzy się mi on z samotnością - to pierwsze skojarzenie
    a drugie, jak jeszcze kilka razy przeczytałam - morderczy wiersz, ktoś kogoś zabił i już nie ma... idąc dalej - jakaś utrata, może nawet i przyjaciela.
    serdeczności.
    mój blog, jeśli masz ochotę wpaść to: https://sikorkowyswiat.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Między innymi o to chodzi, dobra interpretacja :)

      Usuń
    2. Jeśli potrzebujesz pomocy i potrzebujesz usług profesjonalnego szpiega i eksperta od włamań do pomocy przy włamaniach do telefonów, włamań do mediów społecznościowych, takich jak Facebook, WhatsApp, Instagram, Snapchat, odzyskaj utracone hasło, usuń niechciane treści z Internetu, szpieg i śledź każdego, naprawiaj i naprawiaj złe wyniki kredytowe, chroń się przed cyberprzestępcami, a wiele więcej możesz zrobić dla ciebie. Kontakt: certifiedhacker4real w GMAIL dot COM, aby uzyskać pomoc. Tak niezawodny

      Usuń
  2. Wydaje mi się, że chodzi o śmierć, ale nie jestem pewna czy rozumiem dobrze
    Ładne zdjęcia, pasują do klimatu wiersza
    https://karik-karik.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  3. Pieknie napisane i daje do myślenia <3

    Zapraszam https://ispossiblee.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  4. Świetna twórczość! Oby takich więcej :) Pozdrawiam ;)

    OdpowiedzUsuń
  5. wow jak pięknie to wszystko ujęłaś, czekam na więcej takich !

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. dzięki, mam nadzieję, że na tym wierszu nie poprzestanę :D

      Usuń
  6. Wspaniały wpis :)
    rilseee.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  7. Świetny wiersz. Zaobserwuję, żeby zobaczyć więcej takich.

    http://sar-shy.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  8. Podziwiam naprawdę, świetny wiersz. :)

    OdpowiedzUsuń
  9. Klimatyczny wiersz :) Też kiedyś pisałam wiersze no i chyba zacznę znowu, po przeczytaniu Twojego wiersza wspomnienia wróciły :) Dodaję Twój blog do obserwowanych i zapraszam na mój :)

    OdpowiedzUsuń
  10. Hm wiersz napisany przemyślanie, nie jeden widać napisany.

    OdpowiedzUsuń
  11. Przyznam szczerze, że wiersz jest naprawdę pięknie napisany i skłonił mnie trochę do pewnych refleksji ^^ Pozdrawiam! wy-stardoll.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  12. Piękny wiersz :) Rozumiem go na różne sposoby :) Wydaję mi się i tak widzę oczami wyobraźni, że chodzi o przychodzącą śmierć <3

    OdpowiedzUsuń
  13. Wiersz jest bardzo ładny, jednak w interpretowaniu nigdy za dobra nie byłam :)
    Mój blog-klik

    OdpowiedzUsuń
  14. Świetny i bardzo klimatyczny! Do tego piękne zdjęcia, cudownie się to wszystko komponuje

    https://japonski-rozgardiasz.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  15. Bardzo ładny wiersz, aż sobie zapiszę. Chodzi o śmierć? ;)

    OdpowiedzUsuń
  16. Ja nie przepadam za poezją ale nią nie gardzę.
    A interpretacja.
    Może to coś złegoz przeszłości.
    Chowasz to przed samą sobą nawet...

    OdpowiedzUsuń
  17. Mroczny i smutny ale piękny wiersz !

    OdpowiedzUsuń
  18. Super wiersz! Fajnie jest tworzyć coś co moze przetrwać lata!
    Pozdrawiam Eva

    OdpowiedzUsuń
  19. Świetny wiersz, masz talent! ♥

    londonkidx.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  20. Mi się kojarzy z tęsknotą ten wiersz, bardzo dobra jest jego budowa, mega mi się podoba :)

    http://live-telepathically.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  21. Fajny wiersz do postraszenia dzieci :) I bardziej wrażliwych osób ;) Podobać się podoba, ale nie rozumiem go. Nie dlatego, że nie czaję czy coś, tylko uważam, że wiersze nie są do rozumienia i nie ma się co nad tym silić. Jedną z największych głupot jakiej uczą w szkole odnośnie wierszy jest ich interpretacja. Wiersze się czyta i napawa ich treścią a nie głowi nad nimi - wtedy tracą urok. Mi się on po prostu podoba i nie ma w tej kwestii nic co dodania :)
    A tak na marginesie - planujesz mieć zdjęcia z dzisiejszego krwawego księżyca?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Szanuję twoje zdanie lecz się nie zgodzę. Poezja jest to otaczający nas świat opisany przez artystę. Nie każdy lubi wiersze bo ich po prostu nie rozumie, a co za tym idzie nie ma wyobraźni by słowo pisane przełożyć na rzeczywistość. Dlatego uważasz, że uczenie interpretacji wierszy to głupota ;) Jak można napawać się treścią wiersza, gdy się go nie rozumie? Napawać się widokiem literek? Wiersze uroku nigdy nie tracą :)
      A co do księżyca niestety, ale nie mam do tego odpowiedniego aparatu i nic nie dało mi się zrobić. Cieszyłam się jego widokiem bez obiektywu :)

      Usuń
    2. To co mówisz ma sens, ale załóżmy, że ktoś zostanie kiedyś poproszony o zinterpretowanie mojego wiersza i nie zinterpretuje go tak jak było to w moim zamyśle. Szczerze nie wytrzymam takiej sytuacji. Bo np. pisząc o lykantropii jako podmiot liryczny mam na myśli lykantropię, a nie np. nieudane życie erotyczne i tęsknotę do drapieżnej miłości - co stwierdzi jakaś nerdowska humanistka, patrząc przez pryzmat własnych uczuć ;) I wcale nie oznacza to, że otaczają mnie wilkołaki (czyt. poezja to nie zawsze otaczający nas świat).
      Podam Ci taki przykład: kiedy chrześcijanie odkryli nordyckie poematy takie jak Voluspa uznali, że wikingowie mieli bardzo podobną religię, bo wierzyli w stworzenie świata, jego koniec i życie wieczne po nim, gdzieś w nordyckim niebie. W rzeczywistości chodziło nie o coś co się zaczyna i kończy, lecz o coś co się cyklicznie powtarza - niczym pory roku w naturze. Ale odczytali to błędnie, patrząc tylko i wyłącznie przez swój pryzmat i po dziś dzień wmawiają nam taki chłam w każdej hollywoodzkiej papce o wikingach i każdej współczesnej książce przygodowej traktującej o starych ludach północy.
      Dlatego nie lubię interpretacji - chyba, że dobrze znam autora i okoliczności w jakich tworzył tekst.
      Lubię się napawać brzmieniem tekstu, czy w mojej głowie czy podczas czytania. Jeśli są jakieś ładnie poskładane rymy, to mogę napawać się geniuszem lub przynajmniej zasobem słownikowym autora :)
      Ale jeśli ktoś zapyta mnie co miałem na myśli pisząc to i tamto, odpowiem: nie wiem, spytaj humanistę / polonistę :)
      Z drugiej strony interpretacje są niebezpieczne, jeśli ktoś np. odkryje ukrytą w poemacie aluzję, która specjalnie została zaszyfrowana ;)
      Szczerze interpretacji nie lubię też dlatego, bo w szkole czytałem masę pięknych wierszy, które kazano mi interpretować, najlepiej oczywiście na głos, zmuszając do odkrycia się z własnymi uczuciami przy innych ludziach. A chyba nie lubimy takich sytuacji? ;) Poza szkołą lubiłem czasem walnąć sobie Micińskiego albo E.A. Poe, których do dziś uwielbiam w przeciwieństwie do tych poetów, których intencje musiałem na siłę na głos odgadywać.
      P.S. Zdjęcia księżyca mam ale niewiele warte ;)
      Pozdrawiam! :)

      Usuń
  22. interesting poem, I can't say that I understand everything, but it sounds nice.

    https://modaodaradosti.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  23. smutny ten wiersz opowiada wg mnie o samotności, pięknie go napisałaś

    mojaszafamodnaszafa.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  24. Bardzo to głębokie i pozostawiające pole do przemyśleń. Widać sprawne pióro. :)
    kreatywnienafotografii.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  25. Your poem definitely sends out an emotion. Very deep and beautiful!
    I just followed your lovely blog. Hope you follow back and let's stay in touch.

    www.fashionradi.com

    OdpowiedzUsuń
  26. Piękne dzieło skłaniające do refleksji. Myślę, że mówi o samotności, poczuciu bezradności w pewnym stopniu.

    Zapraszam na mojego bloga.
    kaanaasia.blogspot.com
    Buziaki Kanasia :*

    OdpowiedzUsuń
  27. Wow! Masz talent😃
    Pozdrawiam!
    www.swiatwedlugidoli.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  28. Bardzo piękny wiersz, cała gama emocji. Jest w tym strach, poczucie samotności, może nawet zmęczenia czy niemocy. Cudowny wiersz. <3

    OdpowiedzUsuń
  29. Ja potrzebuje takiej ciszy ostatnio

    OdpowiedzUsuń
  30. Piękny wiersz! Ostatnie zdjęcia mi się mega podoba!
    Pozdrawiam, Weronika ♥
    pasjeweroniki.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń

Dziękuję za każdy komentarz i obserwację, jest to ogromna motywacja do dalszej pracy! ❤️
Zostaw link do siebie, również skomentuję, a najciekawsze blogi zaobserwuję!

design by DESIGNCHANEL (c) don't copy!